ในบรรดาปลาปักเป้า 220 ชนิด ญี่ปุ่นได้อนุญาตให้นำปลาปักเป้ามาประกอบเป็นอาหารได้ แค่22 ชนิดเท่านั้น เนื่องจากปลาปักเป้ามีต่อมพิษอยู่ในของร่างกาย ดังนั้นการปรุงอาหาร จึงจำเป็นต้องมีใบประกาศที่เรียกว่า "ใบอนุญาตพ่อครัวปรุงปลาปักเป้า"

ปลาปักเป้านั้นสามารถทานได้ตลอดทั้งปี เนื่องจากน้ำทะเลมีอุณหภูมิต่ำในช่วงฤดูหนาว ปลาปักเป้าจึงต้องสร้างไขมันใต้ผิวมากขึ้น ทำให้ปลาปักเป้าในช่วงฤดูหนาวนั้นอร่อยกว่าฤดูอื่น และนอกจากนี้"ชิราโกะ" ส่วนที่เป็นถุงอัณฑะของปลาปักเป้าจะมีขนาดใหญ่ขึ้นในช่วงฤดูวางไข่ ซึ่งจะมีรสชาติอร่อยกว่าฤดูอื่นเช่นกัน

ซาชิมิปลาปักเป้านั้นเรียกอีกแบบได้ว่า "เทสสะ" ซึ่งจะสไลด์บางใส จนมองเห็นลายของจานที่นำมาจัดวางได้เลย วิธีการกินปลาปักเป้าคือให้ใช้ตะเกียบ คีบจากตรงกลางชิ้นของปลาประมาณครั้งละ 2-3 ชิ้น และนำไปจิ้มกับ "พอนซึ" ที่เป็นโชยุผสมกับน้ำคั้นมะกรูดญี่ปุ่น (ยุสึ)แล้วจึงค่อยทาน เนื้อปลาปักเป้าสดใหม่จะมีความกรุบกรอบกำลังดี

ฟุกุจิริคืออาหารหม้อไฟที่นำปลาปักเป้ากับผักมากมายมาต้มรวมกัน ซึ่งเรียกได้อีกแบบว่า
"เทจจิริ" ตอนที่จะรับประทานให้จิ้มกับพอนซึ เนื่องจากในน้ำซุปยังคงมีความกลมกล่อมอยู่
ดังนั้นพอทานวัตถุดิบในหม้อไฟจนหมดแล้วก็ให้ใส่ข้าวและไข่ลงไปผสมรวมกัน เพื่อทำเป็นข้าวต้มได้อีก

ฮิเระซาเกะคือการนำครีบของปลาปักเป้าตากแห้งมาย่างจนกลายเป็นสีน้ำตาลทอง
จากนั้นจึงนำครีบนั้นมาใส่ในเหล้าสาเกร้อนของญี่ปุ่น รสชาติกับกลิ่นหอมจากปลาปักเป้าจะลงไปในเหล้า
และทำให้เกิดรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ขึ้นมา

ชิราโกะของปลาปักเป้าที่สดใหม่นั้นจะไม่มีกลิ่นคาว และจะมีรสชาติที่นุ่มนวลและเข้มข้ม
ที่ญี่ปุ่นนอกจากจะนำชิราโกะดิบมาจิ้มพอนซึทานแล้ว ยังมีการนำชิราโกะไปย่างเพียงผ่านไฟแล้วจิ้มพอนซึทานอีกด้วย