ที่มาของชื่อเมงุโระ งาโจเอ็นคือคำจากภาษาจีนมีความหมายว่า
"สถานที่ที่ผู้มีการศึกษาและผู้มีรสนิยมอยู่ตลอดทั้งวันก็ไม่เบื่อ"
และสถาปัตยกรรมแห่งนี้ก็มีของประดับอันประณีตตกแต่งทั่วทุกหนแห่ง
เพียงมาเดินเล่นเที่ยวชมก็เพลิดเพลินใจ

เมื่อผ่านประตูทางเข้าสู่ด้านใน ก็จะพบกับจุดเด่นประการแรกอยู่บนผนังของระเบียง
ทางเดิน นั่นคือไม้แกะสลักทาสีที่ประดับเมงุโระ งาโจเอ็นอยู่เมื่อครั้งเปิดกิจการในปี
ค.ศ. 1931 ผลงานที่เกิดจากการลงสีบนไม้สลักเหล่านี้หากเข้าไปดูใกล้ ๆ ก็จะเห็นว่า
มีมิติชัดเจน ทางเดินยาวถึง 100 เมตรที่เต็มไปด้วยไม้แกะสลักสีสันสดใสนั้นช่างล้ำเลิศ
แต่อย่าลืมมองขึ้นไปบนเพดาน เพราะว่ามีภาพสตรีโฉมงาม (บิจินงะ) แขวนอยู่

เมื่อเดินตามระเบียงทางเดินไปเรื่อย ๆ ก็จะพบกับ "ประตูหน้าแห่งการเชื้อเชิญ"
ประตูที่ให้อารมณ์พิศวงนี้เองก็ย้ายที่มาจากทางเข้าของเมงุโระ งาโจเอ็นเก่า
เงื่อนประดับที่อยู่บนหลังคามุงกระเบืองนั้นมีความหมายว่ารักสมปรารถนา
ทางด้านหลังและหลังคาของประตูเองก็ประดับตกแต่งอย่างปราณีตควรคู่ต่อความสนใจเช่นกัน

ถัดจาก "ประตูหน้าแห่งการเชื้อเชิญ" มาไม่ใช่ที่นั่งพัก แต่กลับเป็นห้องน้ำชาย!
บริเวณนี้ถอดแบบจากห้องน้ำขึ้นชื่อของเมงุโระ งาโจเอ็นเก่า
มีการตกแต่งให้หรูหราอาทิเช่นพาดสะพานไว้ภายในตัวห้อง
ส่วนที่เป็นห้องส่วนตัวก็อยู่สบายจนชวนให้อยากหมกตัวอยู่ข้างในเลยทีเดียว

เมื่อพ้นจากบริเวณ "ประตูหน้าแห่งการเชื้อเชิญ"
หากออกประตูข้างภัตตาคารเข้าสู่สวนก็จะได้ยินเสียงน้ำตกดังกึกก้อง
นั่นก็เพราะว่าในสวนมีน้ำตกที่ไหลอย่างมีชีวิตชีวาจนไม่น่าเชื่อ
ด้านหลังของน้ำตกมีเส้นทางให้เดินชมสั้น ๆ ใคร่ขอเชิญให้ใช้งาน

ที่นี่คือทามากิ ห้องพิเศษของห้องอาหารจีน "ชุนยูกิ" ภายในเมงุโระ งาโจเอ็น
แม้ภาพสตรีโฉมงามที่ประดับอยู่ทั่วผนังจะดึงดูดสายตา ก็ขอให้มุ่งความสนใจ
ไปที่โต๊ะกลม! โต๊ะกลมที่ซ้อนอยู่ด้านบนนั้นหมุนได้ตามแบบฉบับของโต๊ะหมุน
ที่พบได้บ่อยในร้านอาหารจีน ส่วนแรกของโต๊ะหมุนที่ได้รับการฟื้นฟูก็คือส่วน
ผิวหน้านี้ ทองคำเปลวทอประกายและสีแดงชาดเปล่งปลั่ง แม้จะมีลวดลาย
วิจิตรเหมือนงานศิลปะ แต่ก็ใช้งานได้จริง

"บันไดร้อยขั้น" ที่เทศบาลของโตเกียวยกให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรม
เข้าถึงได้เฉพาะช่วงที่มีการจัดแสดงหรือผ่านทางทัศนศึกษา
หากมองชั้นบนสุดจากข้างล่างก็จะเห็นว่ามีการตีโค้งอย่างอ่อนๆ
จุดนี้ว่ากันว่าในสมัยก่อนที่นี่เคยใช้จัดงานเลี้ยงอยู่บ้าง เลยดัดแปลงไว้เช่นนี้
เวลาที่แขกเมาสุราต้องไต่บันไดจะได้ไม่รู้สึกหวาดกลัว
บันไดร้อยขั้นนี้มีจุดพักทั้งสิ้น 7 จุดและเมื่อตอนเปิดใหม่ก็มีงานเลี้ยงที่ห้องสุดบันได
และในห้องที่มีอยู่แทนจุดพักธรรมดานี้ก็เต็มไปด้วยผลงานของเหล่าศิลปินชื่อดัง
อาทิเช่นอิทาคุระ เซโคและฮาชิโมโตะ เซซุยที่ญี่ปุ่นภาคภูมิใจ

ตั้งแต่ข้างล่างจนถึงข้างบนขอบันไดร้อยขั้นนั้นเลิศหรูชนิดเรียกได้ว่ามีแต่ของน่าดู!
แม้ไม่อาจแนะนำได้หมด แต่ก็ขอเลือกจุดที่น่าสนใจมานำเสนอ!
อันดับแรกคือหน้าต่าง "ช่องแห่งเขาพรมหญ้า" กับราวจับที่อยู่ ณ ปลายบันได

จากตีนบันไดถึงที่ยอดนับบันไดได้ 99 ขั้น
มีข้อสันนิษฐานว่าทำไมบันไดถึงขาดไปหนึ่งขั้นอยู่หลากหลาย
แต่เหมือนว่าแท้จริงแล้วนี่คืออีกหนึ่งก้าวก่อนพระจันทร์เต็มดวง
เป็นสัญลักษณ์สื่อถึงทัศนคติที่มุ่งจะพัฒนาตนเอง

ในส่วนของจุดพักทั้ง 7 เองก็มี "ช่องแห่งคนจับปลาและคนตัดฟืน"
ซึ่งมีความประณีตบรรจงประดับดึงดูดสายตา เสริมความหรูหราที่มีอยู่
อีกทั้งตัวเสายังตกแต่งด้วยประติมากรรมสามมิติที่ทำจากต้นไม้ทั้งต้น
มีแต่ผลงานศิลปะอันทรงคุณค่าชวนให้ตกตะลึงแล้วตกตะลึงอีก

ด้าน "ช่องสิบริ้ว" ก็มีความเก๋าควบความโอ่อ่า ประดับด้วยภาพนกประกอบดอกไม้ในสี่ฤดู
ผลงานของจิตกรญี่ปุ่น อารากิ จิปโปะ ที่ชวนให้รู้สึกว่ามีเวลาอยู่เท่าไรก็ยังเดินดูได้ไม่พอ
นอกจากที่นำเสนอไป เมงุโระ งาโจเอ็นยังมีจุดขายอื่น ๆ อีกมากเช่นอาหารกลางวันราคา
สบายกระเป๋า อีกทั้งร้าน "maison g TOKYO (เมซอง เฌ โตเกียว)" ของทางโรงแรมที่ขายของหวานสูตรเฉพาะของที่นี่ เป็นสถานที่ที่ชวนให้รู้สึกอยากมาแวะเวียนได้ทุกครั้ง
ที่มาเที่ยวโตเกียว