เมื่อค้นหาในแผ่นพับที่จุดแนะนำนักท่องเที่ยวของสถานีรถไฟคาวาโคะเอะ
ก็พบแผ่นปลิวสีเหลืองเขียวที่ระบุ "โครงการแบ่งปันจักรยานของเมืองคาวาโคะเอะ"
จุดจอดจักรยานของ "โครงการแบ่งปันจักรยานเมืองคาวาโคะเอะ" นั้น
เป็นจุดเริ่มต้นหลักของการท่องเที่ยวในเมือง
มีอยู่ทางด้านประตูทิศตะวันออกและตะวันตกของสถานีรถไฟคาวาโคะเอะทั้งสองฝั่ง
สามารถใช้ได้อย่างสะดวก

ขอบเขตการทำกิจกรรมไปได้ไกลกว่าการเดิน และเลี้ยวในที่แคบได้
และไม่ต้องถูกจำกัดจากตารางเวลาด้วย การท่องเที่ยวด้วยจักรยานให้แต่สิ่งที่ดี
ถ้าจะให้พูดถึงข้อเสียใหญ่ ๆ คือการไม่สามารถดูแผนที่ไปพร้อมๆการปั่นจักรยานได้
แต่ถ้าเป็นการท่องเที่ยวคนเดียว นี่ก็เป็นเรื่องสนุกอย่างแท้จริง
จดจำภูมิประเทศคร่าวๆเอาไว้ จากนั้นจะไปตะวันออก ตะวันตก ก็แล้วแต่ใจอยากจะไป
เมืองคาวาโคะเอะนั้นมีทางลาดเอียงน้อย จึงปั่นจักรยานได้ง่าย

เมื่อเข้ามาในถนนเล็ก ๆ จะพบเจอกับร้านขนมปิ้งที่น่ารักและสงบเงียบ "โนริ"
ทำให้ได้สัมผัสกับชิฟฟอนเค้กที่ทำมาจากชาเขียวของเมืองคาวาโคะเอะ!

และที่มาถึงก็น่าจะเป็นวัดที่มีชื่อเสียง "วัดคิตะ" ... แต่กลับกลายเป็นวัดที่อยู่ข้าง ๆ
ที่ชื่อ "วัดนาริตะสังคาวาโคะเอะ" ดูเหมือนว่าจะหลงทาง
แต่เนื่องจากยังมีแรงที่จะปั่นจักรยานอยู่จะอ้อมไปบ้างเล็กน้อยก็ไม่เป็นไร
เมื่อได้ถ่ายรูปที่ "วัดนาริตะสังคาวาโคะเอะ" ก็มีคุณลุงท่าทางใจดีเข้ามาทักทาย
จึงใช้เวลาเล็กน้อยสอบถามเกี่ยวกับ "โครงการแบ่งปันจักรยานเมืองคาวาโคะเอะ"

เมื่อมาถึง "วัดคิตะ" จุดพักจักรยานนั้นจะอยู่ตรงข้ามกับตัววัด

เพราะว่าเป็นจุดท่องเที่ยวหลักของเมืองคาวาโคะเอะ
ตรง "เขตบ้านเรือนที่เป็นอาคารเก็บสิ่งของ" ก็จะมีจุดพักจักรยาน 2 จุด
ทางด้านทิศเหนือและทิศใต้ จึงได้นำเอาจักรยานไปคืน และใช้การเดินเพื่อเดินสำรวจแทน

ที่บริเวณใกล้กับ "ระฆังแห่งเวลา" นั้นได้พบกับเจ้าบ่าวและเจ้าสาว

เมื่อมองไปตามเสียงหัวเราะ ทางฝั่งตรงข้ามนั้นมีอะไรบางอย่างที่ส่งเสียงอึกทึกอยู่
และเจ้าของเสียงอึกทึกนั้นก็คือ การแสดงตีกลองมือของนักบวช
เป็นการฝึกซ้อม "การแสดงตีกลองมือ" ของโรงเรียนศาสนานิจิเร็น
มีผู้คนหลากหลาย เช่น เจ้าบ่าวเจ้าสาว การเดินเป็นขบวนของนักบวช นักท่องเที่ยว
ทำให้สนุกสนานน่าสนใจ

ได้เพลิดเพลินไปกับการเดินไปกินไปกับ "ร้านขนมข้างทาง"
ปลาหมึกย่างร้านข้างทางของ "ร้านวาระคุคานง" นั้นอร่อยอย่างคาดไม่ถึง
ปลาหมึกย่างที่นุ่มเหนียวกับข้าวเกรียบแผ่นปลาหมึกที่กรุบกรอบ
เป็นการจับคู่กันของอาหารที่มีความต่างได้อย่างมีรูปแบบ
ขนมที่ทำจากมันที่เป็นของขึ้นชื่อของเมืองคาวาโคะเอะนั้น ขอเลือกเป็นขนมปังปิ้งรูปปลาไท
ความหวานจากธรรมชาติของมันช่างยอดเยี่ยม
รู้สึกกังวลเรื่องเลือกร้านสำหรับการกินแบบไปเที่ยวคนเดียว
แต่ที่เมืองคาวาโคะเอะนั้นเดินไปกินไปก็อิ่มได้เหมือนกัน
ผู้มาเที่ยวคนเดียวเป็นครั้งแรกก็อุ่นใจได้

เมื่อท้องอิ่มก็เริ่มมาปั่นจักรยานใหม่อีกครั้ง และได้ใช้เส้นทางผ่าน
"ปราสาทป้อมปราการหลักปราสาทคาวาโคะเอะ" เพื่อกลับมาที่สถานีรถไฟคาวาโคะเอะ
ขึ้นไปตามทางจาก "ร้านขนมข้างทาง" ไปจนถึง
"ปราสาทป้อมปราการหลักปราสาทคาวาโคะเอะ" เป็นถนนใหญ่จึงปั่นจักรยานได้ง่าย
และจาก "ปราสาทป้อมปราการหลักปราสาทคาวาโคะเอะ" ไปจนถึงสถานีรถไฟ
ก็ทำตามใจตัวเองอีกครั้งโดยปั่นไปตามถนนด้านหลัง หลังจากให้จักรยานเป็นเพื่อนร่วมทาง
ก็ทำให้การท่องเที่ยวในครั้งนี้เกิดความมั่นใจโดยไม่คาดคิด
เป็นช่วงเวลาที่นานพอสมควรที่ได้ทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจตัวเองอย่างว่านอนสอนง่าย
และเมื่อได้มีการขยับร่างกายก็ทำให้รู้สึกสบายตัวเลยทีเดียว