แกงกะหรี่ของญี่ปุ่นมีรากฐานมาจากอังกฤษ แต่ก่อนในสมัยที่อินเดียเป็นเขตการปกครองของอังกฤษ
ชาวอังกฤษได้นำอาหารอินเดียกลับไปประเทศบ้านเกิดและปรับปรุงให้เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
จนเกิดแกงกะหรี่สไตล์อังกฤษขึ้นมา เมื่อสมัยเมจิแกงกระหรี่สไตล์อังกฤษได้แพร่หลายเข้ามาพร้อมวัฒนธรรมตะวันตกเข้ามาสู่ญี่ปุ่น ด้วยเหตุนี้ที่ญี่ปุ่นจึงจัดประเภทของแกงกระหรี่เข้าเป็นอาหารจากตะวันตก ซึ่งที่ญี่ปุ่นได้ปรับปรุงพัฒนาแกงกระหรี่ในรูปแบบของตัวเองด้วยการใส่แครอท มันฝรั่ง หัวหอมใหญ่ และเติมแป้งสาลีเพื่อให้แกงเหนียวข้น

เพียงมีก้อนแกงกะหรี่วางขายตามซุปเปอร์ก็ช่วยให้สามารถทานแกงกะหรี่ได้อย่างง่ายดาย หลังผัดวัตถุดิบแล้วแค่เติมน้ำกับก้อนแกงกะหรี่ลงไปเคี่ยวเท่านั้น เนื่องจากแกงกะหรี่เข้ากันได้กับทุกวัตถุดิบ ไม่ว่าจะผสมก้อนแกงกะหรี่หลาย ๆ ชนิดหรือจะเพิ่มรสชาติแฝงลงไปก็ยังได้
ดังนั้นสูตรทำแกงกะหรี่จึงมีวิธีทำที่หลากหลายตามแต่ละครอบครัว และสิ่งที่ยิ่งสะดวกมากขึ้นไปอีกในตอนที่อยากจะทานได้ทันทีก็คือแกงกะหรี่สำเร็จรูปในซองไม่จำเป็นต้องเตรียมวัตถุดิบ แต่สามารถทำได้โดยแค่นำไปอุ่นด้วยน้ำร้อนหรือไมโครเวฟเพียงไม่กี่นาที

ผักดอง 7 ชนิดที่ใช้ทานคู่กับแกงกะหรี่เรียกว่า "ฟุคุจินซึเกะ" ในสมัยที่แกงกะหรี่เพิ่งเข้ามายังญี่ปุ่น เครื่องเคียงที่จะทานเสริมอย่างแตงกวาดองแบบฉบับต้นตำรับอินเดียกลับไม่ถูกปากของชาวญี่ปุ่น และเนื่องจากได้รับความนิยมหลังจากเปลี่ยนมาเป็นฟุคุจินซึเกะแล้วการจับคู่ทานเช่นนี้เลยได้กลายมาเป็นมาตรฐาน

ในแต่ละท้องถิ่นของญี่ปุ่นจะมีอาหารเฉพาะของพื้นที่นั้น ๆ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็นอาหารต้อนรับสู่เมือง ซึ่งแกงกะหรี่ก็เป็นหนึ่งในอาหารเหล่านั้นด้วยซุปแกงกะหรี่ของเมืองซัปโปโร จังหวัดฮอกไกโด
ไม่ได้หยุดความอร่อยอยู่แค่ในพื้นที่เท่านั้น แต่ตอนนี้เป็นอาหารอย่างหนึ่งที่มีชื่อเสียงและวางขายอยู่ตามร้านอาหารทั่วประเทศ

นอกจากข้าวแกงกะหรี่แล้ว ยังมีการนำแกงกะหรี่กับชีสไปอบกลายเป็นคะเรโดเรีย (แกงกะหรี่อบชีส) อุด้งแกงกะหรี่ที่ทานพร้อมกับเส้นอุด้ง ขนมปังแกงกะหรี่ที่ใช้วัตถุดิบของแกงกะหรี่มาทำ เป็นต้น