เมื่อเดินจากสถานีนิปโปริ มาสักหน่อยก็จะพบกับสุสานยานะคะ ที่นี่ถูกสร้างขึ้นมา
เพื่อเป็นสุสานของรัฐในปี ค.ศ. 1874 และภายในบริเวณกว้างขวางที่มีขนาดประมาณ 10 เฮคเตอร์นั้น
มีผู้ที่มีชื่อเสียงหลับใหลอยู่เป็นจำนวนมาก เช่น นักวิชาการ และศิลปิน เป็นต้น
วัดที่กระจายอยู่ทั่วบริเวณโดยรอบ ก็เป็นจุดที่น่าสนใจน่าชมด้วยเช่นกัน ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ
จะเป็นช่วงที่ดอกซากุระบานสะพรั่งอย่างสวยงามเรียงรายอยู่ตามถนนเส้นกลางภายในสวนสาธารณะ
เมื่อเดินเล่นที่สุสานยานะคะแล้ว ถ้าเริ่มหิวก็ไปต่อที่ย่านการค้ากันเถอะ
(C) Tokyo Metropolitan Park Association

เมื่อเดินจากสุสานโดยใช้เส้นทางเนินโกะเทงสะกะ เดินประมาณ 10 นาที ก็จะถึงยานะคะกินซ่า
บันไดที่ทอดลงสู่ย่านช้อปปิ้งนั้น เรียกว่า "ยูยะเคะดันดัน"
ซึ่งสามารถจะชมพระอาทิตย์ตกดินอันแสนงดงามได้จากที่นี่
มีร้านค้าที่บริหารส่วนบุคคลประมาณ 70 ร้านเรียงร้านอยู่มากมาย
บนถนนที่มีระยะสั้นประมาณ 170 เมตร อีกทั้งยังมีแต่ของน่าอร่อยอยู่เต็มไปหมด
เช่น เมนชิ คัตสึ (หมูบดชุบแป้งเกล็ดขนมปังทอด) อิคะยากิ (ปลาหมึกย่าง)
มันหวานสไตล์ญี่ปุ่น และน้ำแข็งใส เป็นต้น เมื่อทานเสร็จแล้ว
ก็ไปซื้อของที่ร้านสินค้าเบ็ดเตล็ดสไตล์ญี่ปุ่นกันต่อเลย

เมื่อเดินตาม "ถนนโยะมิเสะ" จากยานะคะกินซ่า ประมาณ 5 นาที ก็จะพบกับถนนสายหลัก
จากนั้นเมื่อมุ่งหน้าต่อไปยังทิศทางที่มีป้อมตำรวจแล้ว ก็จะพบกับ "อิเสะตาสุ" ตรงหัวมุม
ร้านนี้เปิดกิจการในปี ค.ศ. 1864 ในสมัยนั้นเป็นแหล่งพิมพ์นิชิคิเอะ (ภาพพิมพ์แกะไม้)
และจิโยะกามิ (กระดาษสำหรับพับกระดาษ) สินค้าที่อยากให้ซื้อกลับไปจากร้านนี้คือ "เอโดะจิโยะกามิ"
เอโดะจิโยะกามิคือ การนำไม้ที่แกะสลักรูปภาพมาพิมพ์ลงบนกระดาษญี่ปุ่น
ซึ่งเป็นกระดาษที่มีลักษณะเด่นตรงที่มีสีสันสดใส ส่วนมากจะเป็นดีไซน์ที่มีความงดงาม
ซึ่งนำภาพมาจากภูมิประเทศของเอโดะในสมัยนั้น
สามารถซื้อสินค้าที่แสดงความเป็นวัฒนธรรมของญี่ปุ่นได้ เช่น สินค้าเบ็ดเตล็ดที่ทำจากเอโดะจิโยะกามิ
เมื่อซื้อของเรียบร้อยแล้วก็ไปทานอาหารกลางวันต่อกันเลย

เมื่อออกจากร้านอิเสะตาสุ และมุ่งหน้าไปทิศตะวันตกเฉียงใต้บนถนนชิโนะบาซุ เดินประมาณ 10 นาที
ก็จะถึง "ซะนุคิอุด้ง เนะโนะซึ" ถ้าหากต้องการจะเพลิดเพลินกับอุด้งก็ให้ลองสั่งอุด้งเย็นดู
อุด้งของร้านนี้มีลักษณะเฉพาะตัว ตรงที่มีรสชาติสัมผัสที่ลื่นเหนียวนุ่มและมีความหนึบ
กลิ่นหอมในตอนที่ยกมาเสิร์ฟนั้น เป็นกลิ่นหอมจากแป้งสาลี ถ้าหากต้องจะทานอุด้งร้อน
ก็ต้องเป็น "คามะเมนไทบัตเตอร์" ซึ่งประกอบด้วยเมนไทโกะ (ไข่ปลา) เนย ใบชิโสะและพริกไทย
จากนั้นก็นำส่วนผสมทั้งหมดนี้มาคลุกให้ดีแล้วทาน ถ้าหากโรยชีสผงเพิ่มลงไป
ก็จะทำให้อร่อยจนหยุดไม่ได้เลย นอกจากนี้ "คาโมะเนะกิอุด้ง" ที่ประกอบด้วยเนื้อเป็ดกับต้นหอม
ก็ได้รับความนิยมเช่นกัน เมื่อท้องอิ่มแล้วก็ไปต่อที่ศาลเจ้าเนะซุกันเถอะ

เมื่อมุ่งหน้าไปทางขวาหลังที่ออกจากร้าน "เนะโนะทรึ" แล้วก็จะพบกับเสาโทริอิ
(เสาประตูศาลเจ้าชินโต) สีแดงขนาดใหญ่ กล่าวกันว่าศาลเจ้าเนะซุนั้นเริ่มเซ่นไหว้พระเจ้าเมื่อ 1900 ปีก่อน
จุดน่าชมคือ วิหารทั้ง 7 ที่ถูกกำหนดให้เป็นสมบัติทางวัฒนธรรมที่สำคัญของชาติ
เช่น ศาลเจ้าหลักที่สร้างสำเร็จขึ้นในปี ค.ศ. 1706 และวิหารหลักกับประตูสู่วิหาร
ที่รอดพ้นความเสียหายจากสงครามโลกครั้งที่สอง เป็นต้น เสาโทริอิที่เรียงรายกันอยู่
ใน "ศาลเจ้าโอโตเมะอินาริ" ที่อยู่บริเวณภายในนั้นก็เป็นจุดที่น่าสนใจเช่นกัน
นอกจากนี้ดอกสึสึจิ (ดอกชวนชม) ประมาณ 3,000 ดอกในสวนดอกสึสึจิ (ดอกชวนชม)
ก็จะบานสะพรั่งตั้งแต่ช่วงกลางจนถึงปลายเดือนเมษายน ขากลับให้มุ่งหน้าไปทาง
สถานีเนะซุสายชิโยดะ ระหว่างทางขอแนะนำให้แวะร้านขนมหวานสไตล์ญี่ปุ่นที่อยู่บนถนนชิโนะบาสุ
เช่น ไทยากิ (ขนมไส้ถั่วแดงรูปปลา) หรือไดกะคุอิโมะ (มันเทศเคลือบน้ำตาล) เป็นต้น