กล่าวกันว่าช็อกโกแลตได้เข้ามาในประเทศญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1797
ช่วงปี ค.ศ. 1900 ก็เริ่มมีการนำเข้าประเทศ แต่ ณ ช่วงเวลานั้น มีเพียงชนชั้นสูงเท่านั้น
ที่ได้ลิ้มรสช็อกโกแลต อีกทั้งยังไม่ไดัถูกรับประทานในฐานะขนม แต่ในฐานะที่เป็นยา
ช่วงปี ค.ศ. 1920 มีโรงงานที่เริ่มทำการผลิตช็อกโกแลตจากโกโก้เป็นครั้งแรก
จึงเริ่มแพร่หลายอย่างกว้างขวาง และความนิยมในตัวช็อกโกแลตก็เพิ่มสูงขึ้นตั้งแต่นั้นมา
แม้แต่ในปัจจุบันเอง ช็อกโกแลตก็กลายเป็นขนมมาตรฐานสำหรับชาวญี่ปุ่นไปแล้ว

ที่ประเทศญี่ปุ่น ช็อกโกแลตรสชาติหวานอาจจะเป็นหัวใจหลัก
แต่ช็อกโกแลตที่มีรสขมอย่าง Black Chocolate หรือ Bitter Chocolate
ก็ถูกวางขายตามท้องตลาดเช่นกัน และไม่ได้มีเพียงช็อกโกแลตทรงแผ่นสี่เหลี่ยมเท่านั้น
แต่ยังมีอีกหลากหลายชนิด เช่น ชนิดที่ใส่อัลมอนด์ หรือถั่วลิสงเป็นไส้ในช็อกโกแลต
หรือชนิดที่จับคู่กับขนมขบเคี้ยว เป็นต้น
เนื่องจากมีการวางขายอยู่ในร้านสะดวกซื้อและซูเปอร์มาร์เก็ตเป็นจำนวนมาก
คุณจึงสามารถเพลิดเพลินไปกับรสชาติและสัมผัสเวลาเคี้ยวในแบบต่าง ๆ
นอกจากนี้ ขนมตะวันตกที่ใช้ช็อกโกแลตเป็นส่วนประกอบก็ได้รับความนิยมเช่นกัน
เช่น พาเฟ่ต์ (Parfait), บราวนี่ (Brownie) และเค้ก เป็นต้น

วันสำคัญที่แสดงออกถึงวัฒนธรรมช็อกโกแลตของญี่ปุ่น คือ "วันวาเลนไทน์"
หรือก็คือ วันที่ 14 กุมภาพันธ์ของทุกปี ซึ่งประเทศญี่ปุ่นมีแนวคิดว่า
วันวาเลนไทน์คือ "วันที่ฝ่ายหญิงจะมอบช็อกโกแลตให้แก่ฝ่ายชายที่ตัวเองมีใจให้"
เมื่อถึงช่วงเวลานั้น จะมีช็อกโกแลตสำหรับเป็นขวัญวางเรียงรายอยู่ในร้านค้าเป็นจำนวนมาก
แต่ผู้หญิงที่มอบช็อกโกแลตให้ผู้ชายที่เป็นเพื่อนหรือเพื่อนร่วมงาน
โดยที่ไม่จำกัดแค่คนที่ตนเองชอบก็มีอยู่มาก และในวันที่ 14 มีนาคมของทุกปี
จะถูกเรียกว่า "วันไวท์เดย์" ที่ผู้ชายจะมอบ "ของขวัญตอบแทนวันวาเลนไทน์" ให้แก่ผู้หญิงเช่นกัน

ช็อกโกแลตที่ประเทศญี่ปุ่นพัฒนาขึ้นมาสำเร็จนั้นมีเป็นจำนวนมาก และช็อกโกแลตแถวหน้าสุด
คงต้องเป็นช็อกโกแลตรสมัทฉะ (ชาเขียว) ความหวานของช็อกโกแลตกับความขมนิดหน่อย
ของมัทฉะช่างเข้ากันได้อย่างยอดเยี่ยม นอกจากนี้ ยังมีขนมอื่น ๆ ที่มีชื่อเสียง เช่น "Choco Okaki"
ซึ่งเป็นการราดช็อกโกแลตเคลือบ "โอคากิ" แครกเกอร์สไตล์ญี่ปุ่นที่ทำจากโมจิผิงไฟ
และการนวดช็อกโกแลตเข้าไปใน "โยคัง" ขนมญี่ปุ่นที่เป็นการนำถั่วแดงไปทำให้แข็งตัวในวุ้น เป็นต้น