สุกี้ยากี้จัดเป็นอาหารประเภทหม้อไฟชนิดหนึ่ง เป็นอาหารที่ประกอบด้วย วัตถุดิบเช่นเนื้อวัวสไลด์บางและผักนำมาต้มในกระทะเหล็กก้นตื้น ส่วนมากจะรินน้ำปรุงรส "วะริชิตะ" ที่ปรุงขึ้นจากโชยุ น้ำตาล และเหล้า ลงไปในหม้อเพื่อเพิ่มรสชาติ และจุ่มเนื้อหรือผักลงในไข่ดิบก่อนรับประทาน

ในปีค.ศ. 1859 เมืองโยโกฮาม่าได้เปิดเป็นเมืองท่าค้าขาย
ทำให้ได้รับวัฒนธรรมการรับประทานเนื้อวัวจากต่างชาติ
ว่ากันว่าเนื้อต้มสุกที่เสริฟ์ในชื่อ "กิวนาเบะ" ของร้านเหล้า "อิเสะกุมะ"
ที่โยโกฮาม่าคือจุดเริ่มต้นของสุกี้ยากี้ และยังว่ากันอีกว่า
หลังจากนั้น เมื่อผ่านเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่คันโตไปในปีค.ศ. 1923
เนื้อย่างที่เติมวะริชิตะก็เป็นที่แพร่หลายขึ้นมา

วะริชิตะคือ น้ำซุปที่ทำจากน้ำต้มสาหร่ายคมบุ เห็ด ปลาโอตากแห้ง ปรุงรสด้วยเหล้า โชยุ น้ำตาล บางครั้งอาจจะเติมเต้าเจี้ยวลงปึ่งถือเป็นเคล็ดลับอย่างหนึ่ง น้ำซุปวะริชิตะคือตัวตัดสินรสชาติของสุกี้ยากี้ของแต่ละละร้าน ซึ่งแต่ละร้านก็จะมีความพิถีพิถันในการปรุงรสชาติชองน้ำซุปวะริชิตะต่างกันออกไป

นอกจากเนื้อวัวแล้ว วัตถุดิบที่นิยมใส่ในสุกี้ยากี้คือ ผักกาดขาว ต้นหอมญี่ปุ่น ผักตั้งโอ๋ เห็ดต่างๆเช่นเห็ดเข็มทอง เห็ดชิเมะจิ เห็ดเอะรินงิ นอกจากนี้ยังใส่เต้าหู้ย่าง เส้นบุก โมจิเป็นต้น

รสชาติและสูตรของสุกี้ยากี้นั้นแตกต่างกันตามแต่ละพื้นที่
ที่ภูมิภาคคันโตนั้นส่วนมากจะเทวะริชิตะใส่หม้อตามด้วยเนื้อทีหลัง
ส่วนในแถบคันไซนั้นส่วนใหญ่จะใส่เนื้อลงในกระทะจนได้ที่แล้วจึงเติมโชยุหรือน้ำตาลโดยไม่ใส่วะริชิตะ