อาหารอินโดนิเซียไม่ได้เป็นอาหารที่รับประทานกันเป็นปกติ แต่เมนูที่เรียกว่า "นาซีโกเร็ง"
เริ่มเป็นที่รู้จักในญี่ปุ่นนับตั้งแต่ช่วงปี ค.ศ. 2000 เป็นต้นมา
ในช่วงนั้นเกิดกระแส "เกาะบาหลีบูม" ขึ้นในญี่ปุ่น ทำให้นักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่น
โดยเฉพาะคู่แต่งงานใหม่ มีโอกาสไปเที่ยว และฮันนีมูนกันที่เกาะบาหลีมากขึ้น
และทำให้อาหารอินโดนิเซียเริ่มค่อย ๆ ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย

"นาซีโกเร็ง" คือข้าวที่ผัดกับซอสเผ็ดสีแดง ที่ญี่ปุ่นมีอาหารจีนที่เรียกว่า "ชาฮั่ง"
เป็นข้าวผัดปรุงรสด้วยเกลือและพริกไทยแบบคล้าย ๆ กันที่ได้รับความนิยม
และเป็นอาหารประจำบ้านอยู่แล้ว เนื่องจากเป็นอาหารที่คล้ายกับชาฮั่ง ทำให้สำหรับคนญี่ปุ่นแล้ว
เมนูนี้ถือเป็น "ชาฮั่งสไตล์อินโดนีเซีย" ก็ว่าได้
ถ้าถามคนญี่ปุ่นถึง "อาหารที่เป็นตัวแทนของอาหารอินโดนิเซีย" ล่ะก็
คิดว่าคนญี่ปุ่นส่วนใหญ่ คงจะพูดถึงนาซีโกเร็ง

"น้ำกะทิ" เป็นเครื่องปรุงรสที่ใช้ในการทำอาหารอินโดนิเซีย
และในญี่ปุ่นก็นำมาใช้ทำอาหารอินโดนิเซียเช่นกัน แต่ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2010 เป็นต้นมา
น้ำกะทิได้รู้จักและแพร่หลายเป็นอย่างมากในฐานะอาหารที่ "ดีต่อความงามและสุขภาพ"
โดยเฉพาะจากกลุ่มผู้หญิง ที่ให้การสนับสนุนเป็นอย่างสูง
และยังสามารถเห็นน้ำกะทิวางขายอยู่ตามซุปเปอร์มาร์เก็ตทั่วไปเช่นเดียวกัน

ในเขตชิบุยะ โตเกียว มีร้านอาหารอินโดนิเซียอยู่มากมาย รวมไปถึงเขตโอไดบะเอง
ก็สามารถลิ้มลองอาหารรสชาติดั้งเดิมได้เช่นกัน เนื่องด้วยกระแสนิยมของเกาะบาหลี
เมื่อไม่กี่ปีมานี้ ทำให้มีร้านอิซากายะ (ร้านเหล้าแบบญี่ปุ่น) ที่ตกแต่งบรรยากาศร้าน
ให้เป็นแบบเกาะบาหลีในเขตชินจุกุและย่านกินซ่าด้วยเช่นกัน
ซึ่งในร้านเหล่านั้น ไม่เพียงแค่รสชาติอาหารอย่างเดียวเท่านั้น
แต่เรายังสามารถเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศแบบเกาะบาหลีได้จากทั้งดนตรี
และการตกแต่งภายในร้านได้ด้วย