เริ่มมีการเปิดร้านอาหารสไตล์ตะวันตกในญี่ปุ่นตั้งแต่สมัยปี ค.ศ. 1870
หลังจากนั้นอาหารฝรั่งเศสก็เริ่มมีการแพร่หลายขึ้นเรื่อย ๆ อาหารฝรั่งเศสในสมัยเมจินั้น
ได้นำเข้ามาเป็นอาหาร สำหรับเสิร์ฟต่อสาธารณะชน เช่น ในตอนที่เลี้ยงรับรองนักการทูตที่มาญี่ปุ่น เป็นต้น
ในช่วงสมัยปี ค.ศ. 1960 นั้น พ่อครัวอาหารฝรั่งเศสชาวญี่ปุ่นได้เกิดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
และร้านอาหารฝรั่งเศสก็เพิ่มจำนวนมากขึ้นด้วยเช่นกัน เมื่อเทียบกับอาหารอิตาเลี่ยนแล้ว
อาจจะไม่ใช่อาหารที่ใกล้ตัวมากนัก แต่มักจะใช้เลี้ยงรับรองแขกที่มาจากต่างประเทศ
หรือแขกที่มาเข้าร่วมงานเลี้ยงงานแต่งงาน เป็นต้น

แม้แต่ที่ญี่ปุ่นนั้นฟัวกราก็เป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางในฐานะเป็นวัตถุดิบอาหารสุดหรู
การซอเท (Saute') เป็นวิธีการทำอาหารอย่างหนึ่ง โดยเป็นการโรยเกลือพริกไทย
แล้วนำไปทอดและราดซอส ในปัจจุบันไม่ใช่เพียงแค่ร้านอาหารฝรั่งเศสเท่านั้น
แต่ยังพบเห็นได้ในเมนูของร้านอาหารสำหรับครอบครัวและอิซากายะ (ร้านเหล้าสไตล์ญี่ปุ่น) เป็นต้น
ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่วัตถุดิบอาหารที่ใกล้ตัว แต่ฟัวกรานั้นถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของ "อาหารฝรั่งเศสสุดหรู" เลยทีเดียว

อาหารอย่างปอโตเฟอ (Pot-au-feu) และซุปปลาตุ๋นกับมะเขือเทศและสมุนไพรที่เรียกว่า
บุยยาเบส (Bouillabaisse) นั้น เป็นอาหารประจำบ้านที่เป็นตัวแทนอาหารฝรั่งเศส
ซึ่งเป็นเมนูอาหารฝรั่งเศสที่รู้จักกันดีในประเทศญี่ปุ่น เนื่องจากมีอาหารที่นำผัก
และเนื้อมาต้มและทานพร้อมกับน้ำซุปที่เรียกว่า "โอเด้ง" ซึ่งถูกเรียกว่าเป็น
"ปอโตเฟอฉบับญี่ปุ่น" ดังนั้นจึงสามารถพูดได้ว่าเป็นเมนูที่ชาวญี่ปุ่นคุ้นเคยกันได้ง่าย

ร้านอาหารฝรั่งเศสนั้นสามารถพบได้มากในบริเวณใจกลางเมืองอย่างโตเกียว
และร้านส่วนมากจะตั้งอยู่ภายในโรงแรม เมื่อเทียบกับอาหารต่างชาติอื่น ๆ
อาหารฝรั่งเศสนั้นมีร้านหรูหราเป็นจำนวนมาก และการเพลิดเพลินกับ "อาหารคอร์ส"
ก็เป็นวิธีการทานโดยทั่วไป ในอีกด้านหนึ่งก็มีร้านอาหารเรียบง่ายที่เสิร์ฟอาหารท้องถิ่น
ของฝรั่งเศสที่เรียกว่า "บิสโต (Bisto)" เพิ่มมากขึ้น และการที่สามารถเพลิดเพลินได้อย่างง่าย
และสบายนั้นก็คือ ความลับของการเป็นที่นิยม