อาหารต้มชนิดหนึ่งที่นำหัวไชเท้า ไข่ ชิกุวะ(ลูกชิ้นปลา) และวัตถุดิบ
อื่น ๆ มาต้มในน้ำซุปที่ปรุงรสด้วยโชยู สาหร่ายคมบุและอื่น ๆ
เครื่องที่อยู่ในโอเด้งเราเรียกว่า"โอเด้งดาเนะ"

โอเด้งมีแหล่งกำเนิดมาจากเต้าหู้ที่ตัดเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าแล้วทาด้วย
มิโซะก่อนกินเรียกว่า"เด็งกะกุ" แล้วนำคำว่า"โอะ"ที่พวกผู้หญิงที่เป็น
ข้ารับใช้ในวังในสมัยเฮอันนิยมใช้ พอมาผสมกับคำว่า"เด็งกะกุ" จึง
เกิดเป็นชื่อใหม่คือ "โอเด้ง" ขึ้นมา

ส่วนใหญ่ ทางญี่ปุ่นด้านตะวันออกจะนิยมใช้โชยุรสชาติเข้มข้นในการ
ปรุงรส น้ำซุปจึงมีสีเข้ม
ส่วนญี่ปุ่นด้านตะวันตกจะนิยมใช้โชยุรสชาติอ่อน ๆ ในการปรุงรส
น้ำซุปจึงมีสีอ่อน
สำหรับที่คิวชูหรือโอกินาว่ารสที่ได้รับความนิยมคือรสที่ปรุงแบบ
เข้มข้นผสมกับน้ำซุปจากเนื้อไก่และปลาโทบิโอะ
ส่วนที่เกียวโตชอบรสชาติแบบมีรสนิยม โดยใช้น้ำซุปจากปลาซาบะ
แห้งและสาหร่ายคมบุและอื่น ๆ ซึ่งมีหลากหลายรูปแบบ

ที่ร้านสะดวกซื้อจะมีโอเด้งขายตั้งแต่ช่วงฤดูใบไม้ร่วงถึงฤดูใบไม้ผลิ
ในร้านสะดวกซื้อชั้นนำอย่างลอว์สันมี "ปลาโอแห้งจากยาอิสุ และ
สาหร่ายคมบุจากฮอกไกโด" เป็นเครื่องปรุงหลักของน้ำซุป
ส่วนในภูมิภาคชูบุมี "ปลามุโระอาจิแห้ง"
ที่คิวชูมี "ซุปจากเนื้อวัว ไก่ ปลาอาโกะ" เป็นเครื่องปรุงหลัก ซึ่งจะเปลี่ยนแปลงไปในแต่ละภูมิภาค

ในบางที่สามารถซื้อโอเด้งกระป๋องได้จากเครื่องจำหน่ายสินค้า
อัตโนมัติ
ด้านในมีโอเด้งที่ลักษณะเกือบเหมือนโอเด้งทั่วไปเกือบทุกอย่าง
แต่ส่วนมากจะไม่มีเครื่องโอเด้งที่เละง่ายอย่างเต้าหู้ เป็นต้น
สามารถเก็บไว้ได้นาน จึงนิยมนำมาเป็นอาหารฉุกเฉินในยามเกิด
ภัยพิบัติอีกด้วย